สายตาสั้นเทียมมักเกิดขึ้นในเด็กอายุประมาณ 6 ปีขึ้นไป และพบน้อยลงในวัยรุ่น ส่วนในผู้ใหญ่จะไม่ค่อยพบ เนื่องจากกลไกการเพ่งของสายตาในเด็กจะมีกำลังมากกว่าในผู้ใหญ่ และจะค่อย ๆ ลดลงตามอายุที่มากขึ้น เช่น คนอายุ 40 ปีจะไม่มีกำลังการเพ่งดีเท่าเด็ก ซึ่งอาการสายตาสั้นเทียมนี้เกิดจาก

1. พฤติกรรมการชีวิตประจำวันของเด็กรุ่นใหม่ที่มักใช้งานสมาร์ทโฟน แท็บเล็ต คอมพิวเตอร์เป็นประจำ และใช้งานต่อเนื่องกันยาวนานหลายชั่วโมง 
2. โรคทางสมอง เกี่ยวข้องกับการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติ
3. ผลข้างเคียงจากยารักษาโรค เช่น ยาคลายเครียด ยารักษาโรคพาร์กินสัน ยาคลายกล้ามเนื้อต่างๆ
4. ความผิดปกติของกล้ามเนื้อที่ใช้ในการกรอกตา

1. ควรมีการพักสายตาเป็นระยะ เมื่อต้องใช้สายตาระยะใกล้ เพื่อให้กล้ามเนื้อที่ใช้เพ่งนั้นคลายตัวลง อาจจะเลือกใช้สูตร 20/20/20 คือใช้สายตาเพ่ง 20 นาที มองไกล 20 ฟุต เป็นเวลา 20 วินาที หรือ อาจจะพักสายตา 1 นาที ทุกครึ่งชั่วโมง หรือใช้สายตา 1  ชั่วโมง แล้วพักสายตา 5-10 นาทีก็ได้เพื่อไม่ให้เกิดการเพ่งค้าง
2. ไม่ควรใช้สายตาในที่ที่มีแสงสว่างไม่เพียงพอ หรืออ่านหนังสือที่มีตัวขนาดเล็กมากเกินไปเพราะจะยิ่งไปกระตุ้นให้เกิดการเพ่งมากขึ้นได้
3. ใส่เลนส์ช่วยลดการเพ่ง ซึ่งทำให้เวลามองระยะไกลจะเห็นชัดเจน และเวลามองระยะใกล้จะใช้แรงในการเพ่งน้อยลง
4. เทรนนิ่งสุขภาพการมองเห็นด้วยการฝึกการยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อตา เช่น การให้เด็กๆ มองคำไกลๆ แล้วมาเขียนเติมคำในช่องว่างที่กระดาษในมือ เพื่อให้เขาได้ฝึกมองระยะใกล้ และระยะไกล ในเวลาเดียวกัน

         หากบุตรหลานของคุณลูกค้ามีปัญหาด้านสุขภาพตาอยู่ หรือพบปัญหาจากที่เรายกตัวอย่างมาในข้างต้น หรือไม่แน่ใจในอาการที่เด็กๆ กำลังเป็นอยู่ ก็สามารถเข้ามารับคำปรึกษาได้ที่ศรไทยทุกสาขาได้เลยนะคะ